Zalimlik örneği tarih boyunca tekrarlanmıştır. Büyük ya da küçük tüm kötülüklerde kendini tekrar eder. Özgürlük modeli ise zaman içinde yavaş yavaş gelişen tek bir nehirdir.
İnsan var olduğundan beri kötülük yeryüzünde var olmuştur. Kötülük taktiklerini düzensiz bir şekilde değiştirir ve yalnızca gelişen özgürlük onu bunu yapmaya zorladığında. Ne zaman özgürlük ilerlese, kötülük fikirlerinden ya da kavramlarından biri ölür. İnsanlar üzerindeki kültürel kontrol kırıldığında, özgürlük modeli bir adım öne çıkar ve kültür, insanlar üzerindeki kontrolü sürdürmek için uyum sağlamaya zorlanır.
Aus: Jeremy Locke: Kötülüğün Sonu, Bölüm 8: Özgürlük Modeli, 2005.
Nota bene: Mit «Kultur» meint Locke nicht die Summe aller menschlichen Errungenschaften oder kulturelle Erzeugnisse wie Literatur, Theaterstücke, Filme, etc. Wenn Locke von «Kultur» spricht, ist die Gesamtheit der von den Herrschern manipulierten Konsensmeinungen gemeint, die dazu dienen, zu akzeptieren, dass jemand über einen herrscht.
Not: Gönderiyi paylaşmak memnuniyetle karşılanır. Bu muhteşem kitabı daha çok kişi okumalı.