Machine Head haben aus ihrem kommenden Album «Øf Kingdøm And Crøwn», das am 25. November 2022 erscheint, einen neuen Track veröffentlich und sagen folgendes dazu:
Eros, der in der tiefsten Depression seines Lebens versinkt, ist an einer Bruchstelle angelangt. Der Song «Unhalløwed», der Herzschmerz, Verlust und fast psychotische Isolation verarbeitet, ist der Beginn einer kraftvollen Wende in unserer Geschichte. Eine introspektive Erzählung steht am Anfang des Songs, der von mir, Gitarrist Wacław «Vogg» Kiełtyka und Bassist/Backing Vocalist Jared MacEachern gemeinsam geschrieben wurde und die kollektive Stärke dieses Autorenteams zum Ausdruck bringt.
Kesinlikle canavarca bir ritimle taşınan vokaller, annesini aşırı dozda uyuşturucudan kaybetmeyle başa çıkmaya çalışan ve deliliğe doğru yavaş yavaş aşağıya doğru giden Eros'un ruh halini melodik olarak yansıtıyor. Ancak parçanın doruk noktası çok ihtiyaç duyulan ışığı getiriyor ama bu yeterli olacak mı?
Kimsenin dinlemeyeceğini hissediyorum
Boş bir ruhun kalıntıları
Anıtsal başarısızlığın hayaleti
kutsal olmayanYatakta uyanık yatıyorum, ıstırap yavaşça ağrıyor
Karanlık bir uçurumda oynuyorum ve nedenini merak ediyorum...
Sürünerek rahme dönüyorum, depresyonum bir mezar, aklımda bir sis var
Gururumu sabote ederken ölü güller açtığında çok fazla nefret ve felaketzihin soluyor
Çıldırmak (şimdi)içimde ölü hissediyorum
boş bir ruh
Ve bir zamanlar hayatım neydi
kutsal değilKimsenin dinlemeyeceğini hissediyorum
Boş bir ruhun kalıntıları
Anıtsal başarısızlığın hayaleti
kutsal olmayanZaman, kum taneleri gibi ellerimden kayıyor
Bu paslı tıraş bıçağı çok nazik görünüyor
Gözlerimi kapattığımda intihar düşünceleri ruhumda bir ağrı var
Sadece bir insan kabuğu, bu umutsuz ellerde kararmış kalp dikilir ve dikilir.zihin soluyor
Çıldırmak (şimdi)içimde ölü hissediyorum
boş bir ruh
Ve bir zamanlar hayatım neydi
kutsal değilYıkmayacağım, baskıya karşı güçlü
Bu son nüks, meydan okuyan jest
Dikbaşlı üstesinden gelirim, aslanın düşmanları
Sıkı dudaklar, aptalı oyna, canavarın karnındaSınırsız öfke, betonun cezası
Nefret içinde saf, kötü niyeti yeneceğimKızıl gökyüzünden ben bu karanlık sonsuzluğum
Yeni hayat başlıyor
Karanlık öldüğünde yeniden doğdum
Bu donmuş kemikler bana böyle olduğumu hatırlatıyor
Soğuk ve yalnız
Bu tahta sebep olduğum utanç için
Kırık taç, beni ağırlaştırıyor
Ama şeytanlarımı boğamamKimsenin dinlemeyeceğini hissediyorum
Boş bir ruhun kalıntıları
Anıtsal başarısızlığın hayaleti
kutsal olmayan