Bir annenin kreşteki “mastürbasyon odaları” hakkındaki görüşleri

Bu tür "manşetlerle" ilgili sorun, çoğu insanın bunu düşünmemesi ve hemen pedofilileri veya kendi cinselliğini düşünmesi ve bundan tetiklenmesidir. Çocukların gelişim psikolojisini ele almak yararlı olacaktır. İnsanın kendi içindeki ve başkalarıyla birlikte cinselliğini keşfetme ve deneyimleme ihtiyacı doğuştandır ve iki ihtiyaca dayanmaktadır. Birincisi keşfetme ihtiyacı (merak), ikincisi ise fiziksel zevki ve refahı artırma ihtiyacıdır. İnsan başlangıçtan itibaren cinsel bir varlıktır ve her iki ihtiyacı da bünyesinde taşır. Yaşama, türlere ve kendini korumaya hizmet ederler. Bu, (sadece) cinsel yönelimli olmadığı anlamına gelir.

Çocuklar zevklerini ben merkezli yaşarlar, başkalarını tatmin etmek yerine kendi zevklerini arttırmak isterler. 0-6 yaş arası çocuklar maksimum hazzı yakalamak için tüm duyularını kullanırlar. Çocukluk çağı cinselliği, duyusal uyarım yoluyla güzel duygular yaşama, kendini güvende hissetme, gerginliği giderme, heyecan duyma ve kendi bedeniyle ilgili merakı giderme niyetiyle ifade edilir. Çocukların cinselliğinin ifadesi tarafsızdır ve bu nedenle örneğin çocuklar mastürbasyon yapar veya keşif oyunları (doktor oyunları) yoluyla fiziksel meraklarını açıkça tatmin ederler.

Doğumdan itibaren bu deneyimlerin öz saygı üzerinde kalıcı bir etkisi vardır ve çocuğun odak noktası olumlu bir beden imajı geliştirebilmek olmalıdır. Olumlu ve güvenilir bir beden imajı, çocuğu cinsel saldırıdan koruyabilecek ön koşullardan biridir. Bu merak çocuklara özel bir şey değildir ve çocukların cinselliği bir yetişkinin cinselliği ile eş tutulamaz. Amaç çocukların gelişimlerini ve meraklarını takip edebilecekleri güvenli etkileşim ve alan sağlamak olmalıdır.
Ve dürüst olmak gerekirse, gelişimimize ve cinsellik durumumuza bakarsanız, bunun neden böyle olduğu artık beni şaşırtmıyor.

Şimdiye kadar cinsellik çoğunlukla örtbas edildi; zamanımızda cinsel organlara doğru düzgün isim bile verilmemişti çünkü cinsellikle ilgili çok fazla utanç vardı ve hala da var. Doktorluk oyunları için saklanmak zorundaydınız ve kimseyle açık açık konuşamıyordunuz. Ama artık gelişim psikolojisinden biliyoruz ve bir çocuğu açıkça gözlemleseniz bile cinselliğin başlangıçtan itibaren normal olduğunu biliyoruz, peki gerçekte sorun nedir?

Benim küçüğümün anaokulunda buna benzer bir oda var, adı mastürbasyon odası değil, Smusi odası. En fazla 4 çocuğun birlikte girmesine izin veriliyor, yaş farkı/güç ilişkisi dikkate alınıyor ve çocuklar tek başlarına gelip birlikte girmek istediklerini söylüyorlar. Oda karartılmış, yerdeki şilteler, loş ışıklar, bir yıldız projektörü var ve çocuklar orada eğlenmenin olmadığını ama buranın dinlenilecek bir yer olduğunu biliyor. Odada denetimsizdirler ve bu nedenle birbirlerini keşfetme mahremiyetlerine sahiptirler. İçinde ne olacağı çocuklara kalmış.

Ve dürüst olmak gerekirse, başlangıçta şok oldum çünkü bu nedir, bunun amacı nedir, ama şimdi bunun çok iyi olduğunu düşünüyorum ve böyle bir fırsata sahip olduğu için gerçekten minnettarım.
Geçen gün öğle yemeğinde bana orada bir oğlanla birlikte olduğunu ve adamın ona ve arkadaşına penisini gösterdiğini söyledi. Ve bunun için bir alan olmasının, gizlice saklanmak zorunda olmamalarının ve depolanan ilk cinsel deneyimlerinin bu kadar utanmaz olmasının iyi olduğunu düşündüm.

Ve ben zaten çocuğuma kendi kendime mastürbasyon yapmasını "talimat ettim", yani ona, kendine dokunduğunda her zaman iyi hissetmesi gerektiğini, parmaklarını bir şeye soktuğunda parmaklarının lütfen temiz olması gerektiğini, keskin bir şey olmaması gerektiğini vs. anlattım. Bu, çocuk parmağını kaldırıp gülerek şöyle dediğinde otomatik olarak gerçekleşir: "Anne, az önce popomu dürttüm, bu iyi oldu." Bana göre işlerin yolunda gitmesi için kuralların ne olduğunu ancak açık ve net bir şekilde anlatabilirsiniz. Ya da eski yöntemlere geri dönersiniz ve şunu söylersiniz: "bunu yapmayacaksın, ya da görmezden geleceksin ya da aynı eski saçmalıklar."

Çocuklarımıza açılmak ve kendi cinselliğimizi yeniden düşünmek biz yetişkinlere düşüyor, çünkü her çocuğun yetişkin cinselliğine bizim gibi gergin ve utanç dolu başlamamasını diliyorum. Ancak her şeyin dezavantajları vardır, özellikle de yetişkinler tarafından başlatıldığında ve/veya teşvik edildiğinde. Ayrıca çocukların medya tarafından erken yaşta cinselleştirilmesiyle ilgili olarak. Her yerde olduğu gibi, her madalyonun iki yüzü vardır ve uygulamaya (özellikle politikalarımıza) dikkat etmek önemlidir.

(VIA Doris)